Bis Portugal

Udan Dianarekin ezagututako lekuak, komunitate eskalatzaileari erakusteko grina asetu dut aste santu honetan. Etengabeko oroitzapenak burutik kendu ezinean aritu naiz blokatzen leku batetik bestera.

Bloke guneak udan ezagututakoak iza dira, hala ere, udan, Dianarekin ez aurkitutako guneren bat ere aurkitu dugu. Bidaia oso ona izan da, soka eta blokea genuen helburu, eta lortu egin dugu. Leku paregabeak itsasoaren ondoan, mendian…
Beti bezala, bereziki eskertzekoa Palmeroren lana, kamera lanetan aritu baita etengabe, reality sow baten antzera. Asierren lanagatik ez balitz, ezin izango genuke frogatu aste santu honetan Portugaletik ibili garenik

Sms kronika: Bidaia gauez, kampina zabaldu aurretik ailegatu eta itsasertzean itxaron behar izan genituen pare bat ordu. Kampinera sartu, goiz osoa lo eta arrastian Mexikoheiro- ezagutu. Hurrengo egunean, egun osoa mexikoheiron blokatzen. Hirugarren eguna, Peninhan, egun paregabea blokatzen, borjaren atzamarrean zauria eta nire desmaioa. Capuchos ere esagutu genuen egun horretan. Leku paregabea baita ere. Astelehenean Sintrako “palacio da pena” bizitatu ondoren, egun osoa soka egiten Sintrako eskalada eskolan. Eskola txikia, baina nahiko interesgarrial. Asteartean turismoa, egun osoa Lisboan. Atsedenaren ondoren, Albarrasintra bloke gunera, mendian ezkutatutako lekua, oso polita baina bloke gutxi. Osteguna, azken eguna. Goizean, Soka Farol da guia eskalada eskola paregabean. Itsasondoko eskola honetara itzultzeko gogoak ditugu eta oraindik bertan gaude. Arrastia mexikoheiron eman dugu blokatzen, eskuak apurtzeko nahian. Barbakoa, lotara eta etxera. Bidaiaren erdian, furgoak ez zuen arrankatzen, bultzatu eta aurrera. Aurrerago pikoloak, betikoa… azkenean etxean. Itzuli? Laster.